U
mych
bram
tysięcznych
układasz
się w
ścieżkę,
więc
szumię
ci
z
wiatrem
i śpiewam
piosenki
z leśnymi
ptakami,
jak
umiem
najdźwięczniej.
Delikatnym
wzorem
cię
strojąc w
światłocień,
trwam,
żebyś
po
śladach
tamtych
dwojga
młodych
zdołała
dojść
kiedyś
do
dnia
prze
zna
cze
ni
a
?
..
.
